Coelhodan okuduğum 8. ya da 9. kitap. En son yazılanın en yetkin eser olması beklenir , ama beni hayal kırıklığına uğratan tek kitap oldu. Yazar bilgelik yolunu kaybetmesi ile başlıyor hikayeye , sonra yoluna yeniden kavuştuğunu ilan ederek bitiriyor . Ancak kitap bittiğinde veli mi deli mi sorusu oluştu bende. Hilal adı ile sunulan Türk kızının da portresini hiç beğenmedim , arsız , yalancı, hedefe ulaşmak için herşeyi yapan , derdi ünlü yazarı kafeslemek olan , dengesiz bir karakter. Ceolhonun durumu ne kadar zor, insanlardan gelen sevgi ve hayranlığın ne kadarı gerçek ne kadarı sahte , ortada kendisi üzerinden edinebilecekleri bunca menfaat varken anlaması ne zor . Bu derece büyük bir maddi menfaat için içinde felsefe geçen , aşk geçen, ilahi sırlar geçen nice piyesi durmadan sergiliyor insanlar.
Alıntılarım : Razı ol ki senden razı olunsun
Sırf tecrübelerine dayanarak ilerlediğinde yeni sorunlara karşı eski çözümler getirmiş olursun
İnsan karşısındakini yaraladığında kendisini de yaralamış olur . Karşındakine zarar vermemek için saldırganlığını dizginlemek ise Huzur yolu demektir.
Tanrıyı yaralayamayacağımıza göre ruhu da yaralayamayız.Fakat belleğimizin esiriyiz , işte bu yüzden mutlu olmak için hiçbir eksiğimiz olmasa bile hayatımız mihnet içindedir.
İnsan acı eşiğini aşınca ruh güçlenir. Günlük hayatın arzuları anlamını kaybeder ve kişi arınır. Azabın kaynağı arzudur, acı değil.
Meselesi olmayan bir hayatın kimseye faydası yoktur.
Gerçek bilgelik yaptığımız basit şeylere saygı duymasını bilmektir , çümkü muhtaç olduğumuz yere bizi onlar götürür.
Bilgisayarın içinde fotoğraflar, sözler , resimler, dünyaya açılan bir pencere var sanıyoruz. Ama aslında bilgisayarda gördüklerimizin hepsinin arkasında dizi dizi o lar ve 1ler var. Programcılar bunlara ikilik sayı sistemi diyor . Biz de aynı şekilde gözle görülür bir gerçeklik yaratmak zorundayız , yoksa insan soyu yırtıcıların elinde asla sağ kalamazdı. Bilgisayarlardaki gibi bellek diye bir şey icat etmişiz . Belleğin görevi bizi tehlikeden korumaktır ,o olmasa toplum içinde yaşayamaz , karnımızı doyuramaz , büyüyemez , ileriki kuşaklara öğrendiklerimizi aktaramayız. Fakat bellek hayatın özü değildir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder