Öykü dediğin canlı olacak..kitap kapağı da bir kapı. O kapıdan geçtiğinde terkedeceksin çevreni..ellerin sayfaları , gözlerin satırları hissetmeyecek. O alemde soluk alıp , o alemde göreceksin düşlerini. Ta ki kapı kapanıp kendine geri dönene dek.
Pinhan da bu öykülerden biri..satırları görünmüyor okurken. Elif'in düşleri her daim ilginç , hep güzel..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder